Laatste reisverslag
Blijf op de hoogte en volg cindy
26 Januari 2018 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Mijn laatste reisverslag op dit moment zit ik op het vliegveld in Kaapstad.
Maar nog even een update hoe mijn laatste weekjes waren.
Zaterdag 13 januari:
Onze wekker ging vroeg want we gingen samen met de twee andere Duitser vrijwilligers naar panthera Africa. Dit een een opvang voor grote katten zoals de leeuw en luipaard. Het was geen uitstapje waar je heen moet gaan om de meest mooiste foto van dieren te krijgen maar je moet er echt heen gaan voor de verhalen. Wat deze dieren hebben mee gemaakt was echt hartverscheurend. Veel van deze dieren zijn opgevoed door mensen voor activiteiten zoals wandelen met leeuwen. Als deze dieren ouder worden, worden ze te gevaarlijk en worden ze naar ‘breathing farms’ gebracht.
Hier worden ze heen gebracht en met 50 leeuwen in een klein hokje gestopt, met weinig voedsel. Deze leeuwen zijn mensen contact gewend dus lopen naar de hekken toe als er mensen komen. Mensen betalen dan om ze neer te schieten. Dit schot is altijd raak omdat de leeuwen zo dichtbij de hekken komen.
Dit is maar 1 verhaal van de vele verschrikkelijke verhalen die er verteld zijn.
Geschokt van alle verhalen zijn we weer in de auto gestapt en hebben we er met z’n 5en nog even over na gekletst.
Daarna zijn we door naar Gansbaai gereden voor een middagje strand.
Op zondag zijn we weer naar het strand geweest. Dit keer naar Struisbaai. Op zijn Afrikaans stapten we met 6 personen in de auto ( nouja in Afrika proppen ze er ook 8 in)
We hebben genoten van ons dagje strand en ons laatste dagje strand met z’n 6en.
De rest van de week hebben we gewerkt op de groepen en onze evaluatie met het personeel gehad. Erg fijn om de positieve reacties te horen over onze komst. Verder heb in genoten van het werken met de kinderen want dit was onze laatste volle werkweek.
Volgende week nog 1,5 dag en dan is het inpakken en schoonmaken.
Tuurlijk gaan we nog wel even langs bij de kinderen want we zijn er maar een paar meter van verwijderd
Vrijdag 19 januari:
We hadden deze avond een klein afscheidsfeestje georganiseerd voor het personeel. We waren een beetje laat met plannen omdat we elke keer tegen elkaar zeiden “dan bedenken we later wel, we zijn nog niet weg”. We besloten om op z’n Nederlands iedereen uit te nodigen voor thee en koffie met een taart erbij. Iedereen was erg enthousiast en de chocoladetaart en de melktaart vloog er doorheen. Wel vroegen de collega’s een paar keer waar de alcohol was. Maar het feest was op het terrein van Elim Home dus alcohol is niet toegestaan.
Het was gezellig en hier in Zuid-Afrika hoef je niet bang te zijn dat je met feestjes eten overhoud. Alles gaat op of wordt meegenomen haha.
Zaterdag 20 januari:
Onze laatste dag met eigen auto.
Het was helaas een regen achtige dag dus strand zat er niet in. We zijn naar Zoetendal gereden, dat is op 15 min rijden vanaf Elim.
Dit is een wijnproeverij/lunchroom.
We hebben hier heerlijk gegeten en wat gedronken. Als toetje een heerlijke cheesecake natuurlijk.
De andere vrijwilligers hadden bezoek, 2 mensen uit Elim zelf en 1 iemand die dichtbij Durban woont.
2 van hen gaan Februari naar Duitsland voor vrijwilligerswerk. We hebben een hele gezellige avond gehad met z’n allen.
Zondag 21 januari:
De wekker ging on half 7. We moesten 9 uur in Hermanus zijn on de auto in te leveren.
De dag begon wat regenachtig maar ‘s middags begon de zon te schijnen. We hadden ingecheckt bij ons hostel en hebben vervolgens de taxi naar Dutchies genomen. Hier hebben we sushi gegeten en hebben vervolgens onze laatste zondag afgesloten door de hele middag te chillen op het strand.
Vanuit het strand zijn we ergens gaan eten en vervolgens terug gegaan naar het hostel.
Maandag 22 januari:
We werden rustig wakker na een goede nachtrust. Om half 10 kwam de directrice ons ophalen bij het hostel om terug te gaan naar Elim.
Onze laatste daagjes zijn nu echt aangebroken.
23 januari:
Dit was onze laatste officiële werkdag. Het besef dat het onze laatste werkdag was, was er nog niet echt bij mij. Misschien kwam dat ook wel omdat we nog wel twee dagen in Elim hebben. Naast het inpakken, schoonmaken en laatste schoolopdrachten inleveren is er gelukkig ook nog tijd om langs te kinderen te gaan, en van hun vrolijke koppies te genieten.
Op woensdag 24 januari begon onze dag rustig. We hebben (een beetje) uitgeslapen en zijn toen begonnen met onze koffer inpakken. Uitzoeken wat we mee willen nemen en wat we hier laten, het duurde wat langer dan verwacht maar onze koffers zijn op een paar kleine dingen na ingepakt.
Daarna hebben we de schoolopdrachten ingeleverd en zijn we terug naar de kinderen gegaan.
Donderdag 25 januari:
Onze laatste dag.. morgen vertrekken we om 10 uur naar het vliegveld.
Overdag hebben we het huisje schoongemaakt en daarna zijn we nog even koffie en thee wezen drinken met de mensen van kantoor. Om 6 uur konden we inchecken voor onze vlucht. Daarna was het tijd om afscheid te nemen van de eerste shift. Het besef dat je ze niet meer ziet is was er nog niet echt. Ik haat afscheid nemen dat ging dus ook niet zonder tranen.
Daarna zijn we naar Afrikaanse les gegaan samen met de twee andere vrijwilligers. 1 van heb is Indonesisch en had heerlijk voor ons gekookt, ik weet niet of ik het goed schrijf maar je spreekt het uit als bakwan(?). We hebben erg genoten en hebben daarna nog met ze in hun flat gekletst. Het besef dat het onze laatste avond is, is er ook niet. Dat zal zaterdag in Nederland wel komen.
Vrijdag 26 januari:
Time to say goodbye..
‘S ochtends op 7 uur stond de eerste collega vanuit de nachtdienst al aan onze deur.
Dit afscheids was erg lastig, we hebben veel met haar samen gewerkt..
Daarna zijn we nog volop wezen genieten van de kinderen en hebben we afscheid genomen van de laatste shift. Ondanks de tranen is het besef er nog niet dat ik morgen in Nederland ben..
Toen kwam het allerlaatste afscheid. 1 van de vrijwilligers en een local die we hebben leren kennen zwaaiden ons uit samen met de directrice.
Nu is het wachten op het vliegtuig richting Istanbul om vervolgens na 3 uurtjes wachten door te vliegen naar Amsterdam.
Dag Zuid-Afrika baie dankie voor alle mooie dingen die ik heb mogen meemaken de afgelopen 4 maanden.
Maar nog even een update hoe mijn laatste weekjes waren.
Zaterdag 13 januari:
Onze wekker ging vroeg want we gingen samen met de twee andere Duitser vrijwilligers naar panthera Africa. Dit een een opvang voor grote katten zoals de leeuw en luipaard. Het was geen uitstapje waar je heen moet gaan om de meest mooiste foto van dieren te krijgen maar je moet er echt heen gaan voor de verhalen. Wat deze dieren hebben mee gemaakt was echt hartverscheurend. Veel van deze dieren zijn opgevoed door mensen voor activiteiten zoals wandelen met leeuwen. Als deze dieren ouder worden, worden ze te gevaarlijk en worden ze naar ‘breathing farms’ gebracht.
Hier worden ze heen gebracht en met 50 leeuwen in een klein hokje gestopt, met weinig voedsel. Deze leeuwen zijn mensen contact gewend dus lopen naar de hekken toe als er mensen komen. Mensen betalen dan om ze neer te schieten. Dit schot is altijd raak omdat de leeuwen zo dichtbij de hekken komen.
Dit is maar 1 verhaal van de vele verschrikkelijke verhalen die er verteld zijn.
Geschokt van alle verhalen zijn we weer in de auto gestapt en hebben we er met z’n 5en nog even over na gekletst.
Daarna zijn we door naar Gansbaai gereden voor een middagje strand.
Op zondag zijn we weer naar het strand geweest. Dit keer naar Struisbaai. Op zijn Afrikaans stapten we met 6 personen in de auto ( nouja in Afrika proppen ze er ook 8 in)
We hebben genoten van ons dagje strand en ons laatste dagje strand met z’n 6en.
De rest van de week hebben we gewerkt op de groepen en onze evaluatie met het personeel gehad. Erg fijn om de positieve reacties te horen over onze komst. Verder heb in genoten van het werken met de kinderen want dit was onze laatste volle werkweek.
Volgende week nog 1,5 dag en dan is het inpakken en schoonmaken.
Tuurlijk gaan we nog wel even langs bij de kinderen want we zijn er maar een paar meter van verwijderd
Vrijdag 19 januari:
We hadden deze avond een klein afscheidsfeestje georganiseerd voor het personeel. We waren een beetje laat met plannen omdat we elke keer tegen elkaar zeiden “dan bedenken we later wel, we zijn nog niet weg”. We besloten om op z’n Nederlands iedereen uit te nodigen voor thee en koffie met een taart erbij. Iedereen was erg enthousiast en de chocoladetaart en de melktaart vloog er doorheen. Wel vroegen de collega’s een paar keer waar de alcohol was. Maar het feest was op het terrein van Elim Home dus alcohol is niet toegestaan.
Het was gezellig en hier in Zuid-Afrika hoef je niet bang te zijn dat je met feestjes eten overhoud. Alles gaat op of wordt meegenomen haha.
Zaterdag 20 januari:
Onze laatste dag met eigen auto.
Het was helaas een regen achtige dag dus strand zat er niet in. We zijn naar Zoetendal gereden, dat is op 15 min rijden vanaf Elim.
Dit is een wijnproeverij/lunchroom.
We hebben hier heerlijk gegeten en wat gedronken. Als toetje een heerlijke cheesecake natuurlijk.
De andere vrijwilligers hadden bezoek, 2 mensen uit Elim zelf en 1 iemand die dichtbij Durban woont.
2 van hen gaan Februari naar Duitsland voor vrijwilligerswerk. We hebben een hele gezellige avond gehad met z’n allen.
Zondag 21 januari:
De wekker ging on half 7. We moesten 9 uur in Hermanus zijn on de auto in te leveren.
De dag begon wat regenachtig maar ‘s middags begon de zon te schijnen. We hadden ingecheckt bij ons hostel en hebben vervolgens de taxi naar Dutchies genomen. Hier hebben we sushi gegeten en hebben vervolgens onze laatste zondag afgesloten door de hele middag te chillen op het strand.
Vanuit het strand zijn we ergens gaan eten en vervolgens terug gegaan naar het hostel.
Maandag 22 januari:
We werden rustig wakker na een goede nachtrust. Om half 10 kwam de directrice ons ophalen bij het hostel om terug te gaan naar Elim.
Onze laatste daagjes zijn nu echt aangebroken.
23 januari:
Dit was onze laatste officiële werkdag. Het besef dat het onze laatste werkdag was, was er nog niet echt bij mij. Misschien kwam dat ook wel omdat we nog wel twee dagen in Elim hebben. Naast het inpakken, schoonmaken en laatste schoolopdrachten inleveren is er gelukkig ook nog tijd om langs te kinderen te gaan, en van hun vrolijke koppies te genieten.
Op woensdag 24 januari begon onze dag rustig. We hebben (een beetje) uitgeslapen en zijn toen begonnen met onze koffer inpakken. Uitzoeken wat we mee willen nemen en wat we hier laten, het duurde wat langer dan verwacht maar onze koffers zijn op een paar kleine dingen na ingepakt.
Daarna hebben we de schoolopdrachten ingeleverd en zijn we terug naar de kinderen gegaan.
Donderdag 25 januari:
Onze laatste dag.. morgen vertrekken we om 10 uur naar het vliegveld.
Overdag hebben we het huisje schoongemaakt en daarna zijn we nog even koffie en thee wezen drinken met de mensen van kantoor. Om 6 uur konden we inchecken voor onze vlucht. Daarna was het tijd om afscheid te nemen van de eerste shift. Het besef dat je ze niet meer ziet is was er nog niet echt. Ik haat afscheid nemen dat ging dus ook niet zonder tranen.
Daarna zijn we naar Afrikaanse les gegaan samen met de twee andere vrijwilligers. 1 van heb is Indonesisch en had heerlijk voor ons gekookt, ik weet niet of ik het goed schrijf maar je spreekt het uit als bakwan(?). We hebben erg genoten en hebben daarna nog met ze in hun flat gekletst. Het besef dat het onze laatste avond is, is er ook niet. Dat zal zaterdag in Nederland wel komen.
Vrijdag 26 januari:
Time to say goodbye..
‘S ochtends op 7 uur stond de eerste collega vanuit de nachtdienst al aan onze deur.
Dit afscheids was erg lastig, we hebben veel met haar samen gewerkt..
Daarna zijn we nog volop wezen genieten van de kinderen en hebben we afscheid genomen van de laatste shift. Ondanks de tranen is het besef er nog niet dat ik morgen in Nederland ben..
Toen kwam het allerlaatste afscheid. 1 van de vrijwilligers en een local die we hebben leren kennen zwaaiden ons uit samen met de directrice.
Nu is het wachten op het vliegtuig richting Istanbul om vervolgens na 3 uurtjes wachten door te vliegen naar Amsterdam.
Dag Zuid-Afrika baie dankie voor alle mooie dingen die ik heb mogen meemaken de afgelopen 4 maanden.
-
26 Januari 2018 - 15:40
Opa En Oma Vinke :
Een mooie tijd gehad Cin kun je mooi op terug kijken zal wel even vervelend zijn afscheid nemen van alles daar maar je weet maar nooit maar nu een goede Vlugt terug wij vinden het fijn dat je weer bij ons bent na 4maanden tot morgen een dikke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
